Επιτέλους... ξύπνησαν οι σπόροι!

Τα μέλη της περιβαλλοντικής ομάδας πρόσφεραν τις υπηρεσίες τους στον κήπο με μεγάλο ζήλο: για πολλές μέρες χωρίστηκαν σε μικρότερες ομάδες και δημιουργούσαν νέα αυλάκια για φύτευση, φύτευαν βολβούς, ξεχορτάριαζαν με υπομονή κι επιμέλεια, πότιζαν....
Όμως κάθε φορά που έρχονταν στο σχολείο , πλησίαζαν τον κήπο με την ίδια αγωνία και τον ίδιο καημό... Πότε θα πάρουν ζωή αυτά που φυτέψαμε; Πάντα βέβαια πλανιόταν κι ο φόβος... Κι αν δεν φυτρώσουν και πάει άδικος ο κόπος μας;
Η φύση, υπομονετική και πιστή στους ρυθμούς της, έδωσε απάντηση στα ερωτηματικά μας.... Επιτέλους τα φυτά μας ξύπνησαν και τέντωσαν τα βλασταράκια τους στο φως(ίσως βέβαια και στην παγωνιά).Έτσι είναι η ζωή και των φυτών και των ανθρώπων....

• Επόμενο >